อ็องตวน ก็องแต็ง ฟูกีเย เดอ แต็งวีล (ฝรั่งเศส: Antoine Quentin Fouquier de Tinville) หรือนิยมเรียก ฟูกีเย-แต็งวีล เป็นพนักงานอัยการในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศสและสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว เขาเป็นญาติกับกามีย์ เดมูแล็ง ซึ่งมีส่วนช่วยให้เขากลายเป็นหัวหอกในการร้องทุกข์กล่าวโทษระบอบกษัตริย์เมื่อสภากงว็องซียงแห่งชาติจัดตั้งศาลอาญาปฏิวัติขึ้นในวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 1793 เขาได้รับแต่งตั้งเป็นพนักงานอัยการ[1] ความกระตือรือร้นของเขาทำให้ได้รับฉายาว่า "ผู้ส่งตัวขึ้นกิโยตีน"[2] การทำหน้าที่อย่างแข็งขันในตำแหน่งนี้ทำให้เขากลายเป็นหนึ่งในบุคคลชื่อเสียที่สุดในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส[3] เขาถูกมองว่าใช้ตำแหน่งอัยการสนองความต้องการของฝ่ายการเมืองโดยอ้างหลักกฎหมายโดยไม่สนใจว่าจำเลยจะกระทำผิดจริงหรือไม่ เป็นที่ทราบกันว่าเขาเป็นพวกสุดโต่งเช่นเดียวกับมักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์ ผู้มีอำนาจล้นฟ้าในฝรั่งเศสขณะนั้นแม้ว่าฟูกีเย-แต็งวีลจะมีส่วนช่วยในการจับกุมรอแบ็สปีแยร์, หลุยส์ อ็องตวน เดอ แซ็ง-ฌุสต์ และฌอร์ฌ กูตง โดยมีพยานช่วยยืนยันต่อสภา อย่างไรก็ตาม เขาถูกจับกุมภายหลังถูกถอดถอนโดยสมาชิกสภา หลุยส์-มารี สตานิสลัส เฟรรง[1] และถูกนำตัวขึ้นพิจารณาต่อสภา เขาพยายามแก้ต่างว่าเขาเพียงแต่ทำตามคำสั่งของคณะกรรมาธิการความปลอดภัยส่วนรวมเท่านั้น การพิจารณาความผิดกินเวลากว่า 41 วัน และในที่สุด เขาก็ได้รับโทษประหารชีวิตโดยกิโยตีนพร้อมกับอดีตบุคลากรในศาลอาญาปฏิวัติเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1795[4]